คนที่บวชพระแล้วสึก ภาษาเขมรสุรินทร์เรียกว่าอะไร
การบวชพระหรือบวชเณรเป็นประเพณีที่เกิดจากพระพุทธศาสนา ซึ่งผู้ชายที่นับถือพระพุทธศาสนา ถ้ามีโอกาสและเวลาก็จะบวชพระหรือบวชเณร แล้วแต่ความสะดวกหรือมีเวลาเช่น บวช 3 วัน บวช 7 วัน หรือบวช 15 วัน บางทีก็บวชเข้าพรรษาในช่วงที่พระเข้าพรรษา 3 เดือน ซึ่งในกรณีที่ยังเป็นเด็กอายุยังไม่ถึง 20 ปีบริบูรณ์ก็จะบรรพชาเป็นสามเณรหรือที่เรียกกันแบบง่ายในภาษาไทยว่า บวชเณร
แต่ถ้าชายใดเมืออายุครบ 20 ปีบริบูรณ์ก็จะอุปสมบทเป็นพระภิกษุ หรือเราเรียกว่า บวชพระ
คนเขมรสุรินทร์มีความเชื่อว่า ผู้ชายที่นับถือพระพุทธศาสนาทุกคน ต้องได้บวชสักครั้งในชีวิต ไม่ว่าจะเป็นการบวชพระหรือบวชเณร เพราะมีความเชื่อว่าการบวชเป็นการตอบแทนพระคุณของพ่อแม่ ดังน้ันผู้ชายควรได้บวช ก่อนแต่งงาน
คนที่บวชแล้วสึกออกมาเป็นฆราวาส ในภาษาเขมรสุรินทร์ มีคำที่ใช้เรียกคนที่สึกออกมาดังนี้
1. บวชเณร แล้วสึกออกมา
คนที่บวชเณรแล้วสึกมาเป็นฆราวาส ไม่ว่าจะบวชนานแค่ไหน คนเฒ่าคนแก่ หรือคนที่มีอายุมากกว่าคนที่บวชจะเรียกว่า "อาจีง" แล้วตามด้วยชื่อคนคนนั้น คนที่มีอายุน้อยกว่าก็จะเรียกตามปกติ ตามศักดิ์ของคนคนนั้นที่เคยเรียกเมือก่อนบวช เหมือนเดิม เช่น พี่ อา ลุง น้า
2.บวชพระ แล้วสึกออกมา
คนที่บวชพระแล้วสึกมาเป็นฆราวาส ไม่ว่าจะบวชนานแค่ไหน คนเฒ่าคนแก่ หรือคนที่มีอายุมากกว่าคนที่บวชจะเรียกว่า
2.1 เรียกว่า " ปแดง" แล้วตามด้วยชื่อ ในกรณีนี้เป็นคนทั่วไปที่จะเรียกคนที่สึกออกมา
2.2 เรียกว่า "เนียะ" แล้วตามด้วยชื่อ ในกรณีนี้จะเป็นญาติผู้ใหญ่ของคนที่สึกออกมาเรียก เช่น แม่ พ่อ ปู่ ย่า ตา ยาย ลุง ป้า น้า อา หรืออาจจะเรียก "ปแดง" เหมือนคนทั่วไปก็ได้ แต่เท่าที่เคยได้เห็นส่วนมากแล้วพ่อแม่ จะเรียกลูกของตัวเองที่สึกออกมาว่า "เนียะ"
2.3 เรียกว่า "ลบอง" อ่านว่า ละ-บอง แล้วตามด้วยชื่อ ซึ่งในกรณีนี้จะเป็นน้องของคนที่สึกออกมาใช้เรียก พี่ ส่วนคนที่มีอายุน้อยกว่าที่ไม่ใช่น้องหรือไม่ได้นับถือคนที่สึกออกมาว่าพี่ ก็จะเรียกตามปกติ ตามศักดิ์ที่เคยเรียกก่อนบวช
ซึ่งการเรียกแบบนี้จะเป็นการให้เกียรติว่าคนนี้เคยได้บวชเรียนมาแล้ว
ถ้าคนที่ยังไม่ได้บวช จะเรียกว่า "อา" ตามด้วยชื่อ ซึ่งอานี้แปลว่า ไอ้ หรือบักในภาษาอีสาน
ทีนี้เราก็จะได้เรียกได้ถูกต้อง และคงหายสงสัยสำหรับคนที่เคยได้ยินคำเหล่านี้
ขอบคุณที่อ่านและติดตาม
แอดมิน
